Negatieve verhalen in de media hebben invloed op hoe we naar onze omgeving en naar de wereld kijken. In de gesprekken die ik voer met klanten merk ik dat enkelen deze verhalen gebruiken om hun wantrouwen in mensen te onderbouwen. Dat is zeker ook een zienswijze, maar wat brengt het je om zo te denken? Je doet volgens mij de vele goede mensen die dagelijks goede daden verrichten – maar die helaas niet de media halen omdat ze niet uitzonderlijk genoeg zijn – hiermee tekort.
Er zijn genoeg voorbeelden van verhalen waardoor je vraagtekens kunt zetten bij eerlijkheid in de wereld. Zo zag ik enkele weken geleden een documentaire over de wielrenner Lance Armstrong en het bedrog in zijn 7 Touroverwinningen. Beelden waarin hij overtuigend ontkende doping te gebruiken werden gevolgd door beelden waarin de feiten aan het licht kwamen. Dat eindigde met het beroemde interview van Oprah waarin hij zijn bedrog bekende.
Kort hiervoor had ik een aflevering van Nazi-jagers gezien. Dat is een documentaireserie over nazi-kopstukken uit de Tweede Wereldoorlog die aan het einde van de oorlog gevlucht zijn. Sommigen van hen werden later opgepakt en veroordeeld. Maar sommigen ontsnapten aan hun veroordeling, zoals Wernher von Braun. Hij was officier in de SS en speelde een cruciale rol in de ontwikkeling van de gevaarlijke V2-raketten. In de totstandkoming van deze raketten zijn zeker 20.000 dwangarbeiders omgekomen in mensonterende omstandigheden. Wernher von Braun wist hiervan, maar ging desondanks verder met zijn werk. Werd hij veroordeeld? Nee. De Amerikanen hebben hem aan het einde van de oorlog, samen met andere vooraanstaande Duitse wetenschappers, vanwege zijn kennis gekaapt. Zij mochten een nieuw bestaan in Verenigde Staten opbouwen, hun verleden werd verhuld. En Wernher von Braun… die had een glansrijke carrière en speelde er een belangrijke rol in om de eerste man, Neil Armstrong (geen familie van de bovengenoemde Lance), op de maan te zetten.
Nu weet ik dat sommigen deze verhalen aangrijpen om aan te tonen dat er veel corruptie is, dat mensen niet te vertrouwen zijn, dat er altijd politieke spellen zijn en dat er complotten om de hoek plaatsvinden. Je kunt in feite alles een negatieve of positieve wending geven. Het moge duidelijk zijn dat de positieve wending mijn voorkeur heeft. Echter wel de realistische positieve wending.
Feiten kunnen we niet ontkennen. Bovenstaande verhalen zijn waargebeurd, schokkend en verontwaardigend. Maar ze zijn wel aan het licht gekomen. Dat betekent dat er mensen aan het werk zijn gegaan en veel moeite hebben gedaan om deze waarheden te ontdekken. Dat op zichzelf vind ik al een geruststellend gevoel. Daarnaast vind ik het een zinvolle houding om deze zaken niet uit de weg te gaan, maar in de ogen te kijken en ons te sterken om het anders en beter aan te pakken. Om ervan te leren en dit mee te nemen in onze dagelijkse goede daden, die helaas niet de kranten halen.