Werk en privé in balans? Voor sommigen een utopie en voor anderen werkelijkheid. Als je meer inzicht wilt krijgen hoe deze balans tot stand te brengen, kun je hier meer over lezen.
Steeds meer krijg ik mensen in begeleiding die veel en hard werken. Nu is daar niets opvallends aan, maar wel als ze merken dat ze iets missen of dat ze er last van hebben. Maar wat en hoe… dat is voor hen moeilijk onder woorden te brengen.
Om hun te helpen deze last of dit gemis onder woorden te brengen maak ik samen met hen een korte weekindeling op het whiteboard. Vervolgens vraag ik hen hoeveel uren ze werken en vul deze in het weekschema in. Deze oefening is vaak al voldoende om hen aan het denken te zetten.
Ze beginnen meestal vrij vroeg, pauzes worden regelmatig overgeslagen en ze zijn na het avondeten thuis. Vervolgens gaan ze de mail nog eens beantwoorden, of zaken afhandelen die ze hebben laten liggen gedurende de werkdag. Vaak wordt er op zaterdag en op zondag nog wat gestudeerd, gelezen en mails in orde gemaakt voor de werkweek die gaat komen. Zodoende kunnen ze maandag weer volop aan de slag.
Vervolgens stel ik hun de vraag: “Voor hoeveel uur krijg je betaald?”. Vaak is dat 36/ 40 uur. Vervolgens reken ik het urenaantal uit dat op het bord staat. Dan komen we snel rond de 50, 60 à 70 uren uit. Dat maakt dan één fulltime baan en een parttime vrijwilligersbaan!
Begrijp me goed, ik heb niets tegen hard werken en ik vind het zelf ook plezierig. Maar ik zie mensen met deze uren vaak stuk lopen in overspannenheid. Of als ze wat ouder zijn zichzelf vragen stellen als: “Wat is eigenlijk de kwaliteit van mijn leven?” en “Wat heb ik eigenlijk al die jaren voor mezelf gedaan?”.
Werken is super, zolang het voelt als super en als werk en privé in balans zijn.
Want in de meeste gevallen zijn deze mensen getrouwd en hebben kinderen. Welke kwaliteit krijgen deze gezinsleden dan? Want na een dag hard werken van zo’n 10 uur is er qua energie niet meer veel over. Hun beste uren hebben ze immers aan hun werk gegeven.
Vaak wordt er ’s avonds ook nog huiswerk samen gemaakt met de kinderen (dat is ook niet de meest leuke tijd die je met je kinderen kunt doorbrengen, kan ik me voorstellen) en met de partner moeten ze misschien nog de regelzaken doorspreken. Zelfs in de weekenden kunnen ze er nog steeds niet helemaal zijn voor hun gezin, want nog even wat mail lezen, even nog wat doorkijken voor een vergadering. En dan hebben we het nog niet over alle momenten die ze met hun gezin bezig zijn en hun gedachten naar het werk afdwalen. En los van de mindere kwaliteit die partner en kinderen krijgen, wat blijft er nog voor hun zelf over?
Opmerkelijk is dit eigenlijk. Als ik hen de vraag stel; “Wat is voor jou het allerbelangrijkst?”, dan komt steevast als antwoord: “Mijn gezin”.
Als we dan vervolgens terugkijken naar het whiteboard is de conclusie erg confronterend. Want met diegene waar ze het meeste van houden brengen ze de minste tijd door en de tijd die ze delen is regelmatig van slappe kwaliteit.
Sleutelwoord is dus balans.
Kwalitatieve tijd voor werken, voor je partner, je kinderen, jezelf en je vrienden en familie.
Overigens is het niet altijd de baas die de vele uren verlangt. Nee, dat doen ze zelf om allerlei redenen. Maar wat zijn die redenen? Zijn het gezonde redenen en passende redenen?
Of zijn het redenen als deze:
- Anderen niet willen teleurstellen.
- Het gevoel hebben dat je onmisbaar bent.
- Willen dat anderen tegen je opkijken.
- Bij de groep willen horen.
- Om de stapels weg gewerkt te krijgen.
- Erkenning krijgen.
- Het gevoel hebben dat je geen fouten mag maken.
Voor sommige lezers kunnen dit misschien vreemde redenen zijn, maar geloof me ze zijn maar al te reëel. Ik kan bij iedere reden wel voorbeelden noemen.
Deze redenen noem ik onzuivere redenen, daar ze je op afhankelijk maken, je gezondheid kunnen schaden en je in het genieten van je leven beperken.
Belangrijk is dan ook om te kijken bij deze “onzuivere redenen” naar wat er achter zit en om deze om te vormen naar constructieve zuivere motieven. Waardoor er een stevige balans kan ontstaan.
Oefening!
Enkele vragen die je aan je zelf kunt stellen:
- Hoeveel werk jij (vergeet hierbij niet alle telefoontjes, mailverkeer, overwerkuren, nadenkmomenten etc. buiten je werktijden)?
- Met welke redenen werk je de uren die je werkt? Zijn er onzuivere motieven bij?
- Wat vind je van je urentotaal en de motieven hierachter?