Soms werken zaken ons op de zenuwen, doen ze onze bloeddruk stijgen en voordat we het weten, handelen we ernaar. Daardoor zeggen of doen we niet altijd de handigste dingen. Het kan helpen om hierbij stil te staan en aan mensen te vragen waarom ze doen wat ze doen.
Een recent voorbeeld uit mijn eigen leven. Op de plek waar ik met mijn gezin woon, worden nieuwe paden aangelegd. Iets waar we blij mee zijn. Waar we niet blij mee waren, was dat ze onze brievenbus flink geraakt hadden met een graafmachine. Hij deed het nog, maar je kon duidelijk zien dat hij het zwaar te verduren had gehad en dat hij voortijdig zijn post moest gaan verlaten. Zowel mijn vriendin als ik hebben de instelling dat deze dingen kunnen gebeuren en zolang ze goed worden opgelost, gaan we er ontspannen mee om.
Toch gebeurden er bij het oplossen van de situatie een aantal opvallende zaken, waardoor ik me alsnog ging ergeren. Allereerst was er de ontkenning van de voorman dat dit door hun toedoen zou zijn gekomen. Dit ‘argument’ was na een hernieuwde inspectie van de brievenbus (op mijn verzoek) gelukkig heel snel van de baan. Vervolgens kwamen we er achter dat de brievenbus, zonder overleg met ons, leeggeschud en meegenomen was. De post was wel bij ons achtergelaten. En, last but not least, was er de dwingende manier waarop de voorman met de situatie omging.
Voordat ik mijn ergernis ging ventileren, was ik nieuwsgierig naar waarom de voorman hier zo mee omging. Zijn gedrag was voor mij onlogisch en zelfs wat grensoverschrijdend. Hij vertelde me in zijn verhaal dat hij de brievenbus leeggemaakt en meegenomen had om een nieuwe te kopen. In de middag is hij bij vier winkels geweest en in de avond na zijn werk bij nog twee zaken. Toch was het niet gelukt. Ik vroeg hem waarom dat hij dat had gedaan. Hij gaf aan dat hij zich schuldig voelde en dat hij het graag zo goed en zo snel mogelijk voor ons wilde oplossen. Met dit antwoord vervloog mijn ergernis: nog steeds is zijn manier van oplossen niet de mijne, maar onze intenties zijn hetzelfde. Als ik niet had doorgevraagd naar zijn motieven, had ik misschien nooit geweten dat hij – op zijn manier – ook op zoek was naar een oplossing.