En hoe we die aan het verliezen zijn. Het wordt steeds normaler dat mensen in hun vrije tijd voor hun werk beschikbaar zijn. In de avonden, weekenden en zelfs in de vakanties. Interessant is dat het niet altijd de werkgever is die dit vraagt van zijn werknemers, maar dat het ook de werknemer is die zijn werk niet kan loslaten en daarom zijn mail en telefoontjes blijft checken en beantwoorden. Ikzelf vind dit een zorgelijke ontwikkeling.
Deze tijd brengt veel mogelijkheden met zich mee om 24/7 ingeschakeld te zijn op het werk. De vraag is of dit zinvol en zelfs productief is. Zoals ik al schreef, ik betwijfel het. Doordat je je werk naar je natuurlijke rustmomenten verplaatst, laad je minder op en blijf je je hersenen structureel belasten. Je hebt wel weekend of vakantie, maar met hoeveel aandacht kun je daarin aanwezig zijn als je je mail checkt? En wat als het een telefoontje of e-mail is die tegenvalt? Hoe lang ben je er dan in je vrije tijd mee bezig om dit te verwerken of om je reactie hierop voor te bereiden? Hoeveel onrust creëert je keuze om even je mail of voicemail te checken in je rustmomenten? Regelmatig hoor ik klanten vertellen dat dit dagen kan kosten. Dagen van de kostbare tijd waar soms al wekenlang naar wordt uitgekeken. En wat voor een effect heeft dit op je dierbaren, de mensen waarmee je samen bent in je privétijd? Welke kwaliteit heeft het samenzijn, als een deel van jou aanwezig is op het werk?
Naast bovenstaande effecten is er ook belemmering van creativiteit. Net door rust te nemen en leuke dingen te doen (anders dan werkgerelateerde zaken) neem je afstand. Die afstand zorgt ervoor dat je creativiteit in het oplossen van problemen kan toenemen of dat je tot nieuwe ideeën kunt komen. Kortom, het is belangrijk dat je de kunst van het afschakelen blijft beoefenen omdat, zoals je kunt zien, de voordelen groot zijn.