Soms werken zaken ons op de zenuwen, doen ze onze bloeddruk stijgen en voordat we het weten, handelen we ernaar. Daardoor zeggen of doen we niet altijd de handigste dingen. Het kan helpen om hierbij stil te staan en aan mensen te vragen waarom ze doen wat ze doen.
Door de waan van de dag, de veelheid der dingen, maar ook door overtuigingen als ‘niet zeuren, maar doorgaan’, verliezen we contact met onze natuurlijke en menselijke grenzen. Met als gevolg: stressklachten. Daarnaast helpt deze modus ons vaak niet om de beste keuzes te maken.
Bij het werken hebben we de neiging om ons te richten op het werk en om onszelf als mens niet of weinig te laten zien. Interessant is dat de samenwerking met collega’s in veel gevallen juist beter wordt wanneer mensen zich voor elkaar openstellen. In mijn teamcoaching kom ik dit fenomeen keer op keer tegen.
In ons volwassen worden, in ons werk of in onze relatie kunnen we voor onszelf verwachtingen hebben die ons onvrij maken. Waardoor we onszelf forceren om bijvoorbeeld te vinden dat we het allemaal moeten kunnen of weten. Dit maakt dat we een krampachtige versie van onszelf worden en mooie eigenschappen zoals bijvoorbeeld humor, onbezonnenheid en onbezorgdheid verliezen. Ik deel hieronder een…
In ieder contact en in iedere situatie kunnen we iets tegenkomen dat ons raakt. Een negatieve reactie, een vergissing die we maken, enzovoort. Maar maakt die ervaring ons rijker of armer?
Veel van mijn klanten wonen niet in Sittard, de locatie van mijn kantoor. Ze komen vanuit Maastricht en Heerlen, maar ook van verder weg: Eindhoven, Nijmegen en soms uit België of Duitsland. Vaak geven deze klanten aan dat ze de reistijd als prettig ervaren. Het geeft hen de kans de besproken zaken wat te laten bezinken en erop te…
