Heb je wel eens de ervaring gehad dat mensen er met jou idee vandoor gingen of dat mensen jouw mening kopieerden en het voor eigen doeleinden gebruikten? In dit artikel vind je aan de hand van een waar gebeurd verhaal tips en inzichten, die je kunnen helpen hoe je hiermee op een constructieve wijze kunt omgaan.
Toen ik zo’n 10 jaar oud was, kreeg ik na het zien van een tekenfilmpje een “briljante” ingeving. Ik kreeg het idee om een schoolkrant op te richten! Stuiterend van enthousiasme ging ik aan de slag om het idee uit te werken voor de volgende schooldag. De volgende dag werd het idee goed ontvangen. De leraren gingen akkoord en mijn idee ging gerealiseerd worden. De dag erna gebeurde er echter iets waar ik totaal niet op gerekend had. Eén van de populaire kinderen van de klas kwam naar me toe en deelde me mede dat ik niet de “directeur” ging worden van het blad, maar dat hij dit zou doen. Achter mijn rug om was alles ook al met de andere kinderen geregeld. Het was een voldongen feit, althans zo voelde ik het, en ik werd aan de kant geschoven. Verdrietig en teleurgesteld legde ik me hierbij neer.
Het is na mijn 10de nog verschillende keren gebeurd dat anderen mijn ideeën gebruikten voor hun eigen doeleinden. Iedere ervaring maakte dat ik meer en meer op mijn hoede was en steeds meer zaken voor me hield. Tot recentelijk heeft deze gebeurtenis in bepaalde situaties invloed gehad op mijn denken, mijn gevoel, mijn handelen en dus mijn leven. Ook met het maken van mijn weblog stak het even de kop op. Middels het weblog maak ik begeleiding immers meer toegankelijk voor andere mensen, maar dit houdt ook in dat ik op het web meer laat zien van mezelf. Gedachten als “Wat als iemand mijn idee jat?” of “Zodadelijk gaan ze met mijn voorbeelden aan de haal!” kwamen in me op. Gelukkig ben ik al verder en waren dit nog kleine restverschijnselen van een oud patroon, die even snel als ze opkwamen ook weer verdwenen. Hoewel deze angst in eerste instantie negatief lijkt heeft hij me veel inzicht in mezelf gebracht en sterker gemaakt. De volgende zaken hebben me geholpen:.
Verandering van denken
Ik merkte dat als ik meeging in bovenstaande negatieve gedachten, ik dingen liet liggen die ik eigenlijk heel graag wilde doen. Daar waar ik eerder enthousiast zou zijn geworden van een idee, werd ik behoedzamer, afstandelijker en soms ook achterdochtig. Ik baalde hier erg van en realiseerde me dat ik deze prijs niet langer wilde betalen.
Ik zette deze negatieve gedachten steeds meer aan de kant en merkte eigenlijk gelijk resultaat. Ik kreeg meer energie en kon weer enthousiast worden over ideeën. Ik kwam weer in mijn element. Hierdoor kon ik anderen weer aansteken met mijn enthousiasme en was aantrekkelijker in het contact. Opmerkelijk was dat ik hierdoor weer andere mogelijkheden kreeg. Mogelijkheden die er niet waren gekomen als ik mijzelf door angst had gedwongen tot behoedzaamheid en afstandelijkheid.
Ieder mens is uniek
Een ander geruststellend punt voor mij was de volgende ontdekking. Er is maar één persoon zoals ik. Ik heb nu twee mensen opgeleid in de trainingen die ik heb ontwikkeld. Stap voor stap heb ik mijn werkwijze schriftelijk uiteengezet en mondeling toegelicht, maar beiden slaagden er niet in om het op dezelfde wijze te doen als ik. Hetzelfde geldt voor collega’s trainers/ coaches die mijn oefeningen (met toestemming) deden. Ze zijn niet mij en ze krijgen daarom ook een ander resultaat. Ze hebben niet de doorleving van de handeling en de toon waarop ik spreek. Ze missen een ingrediënt in de soep en dat ben ik. Kortom, iemand kan wel mijn idee jatten, maar het zal niet hetzelfde zijn zonder mij.
Vertrouw op jezelf
Een ander belangrijk punt is, dat ik erop vertrouw dat ik voor mezelf kan opkomen. Ik ben niet meer het kind van 10 dat gepest werd op school en dat uit de schoolkrant werd gezet. Nee, ik ben de man, Ludo Thijs, die tevreden is met wie hij is.Mocht er weer een andere “directeur” zijn die me probeert af te zetten, dan zal ik niet verslagen aan de kant gaan. Ik zal ook niet de strijd aangaan (geweld met geweld oplossen werkt niet volgens mij), maar ik ga wel de dialoog aan waarin ik de ander zal vertellen wat dingen met me doen en wat ik ervan vind.En wonder boven wonder, op deze manier heb ik al aardig wat mensen hun gedrag gespiegeld en geholpen met het bewust worden van hoe ze in elkaar zitten. Dit heb ik niet alleen met klanten gedaan, maar ook met opdrachtgevers en vrienden. Want zeg nu eerlijk, als niemand je een spiegel voorhoudt, dan wordt de kans toch klein dat er verandering bij je optreedt. We hebben net de ander nodig om onszelf te laten groeien.
Of zoals Virginia Satir het zo mooi zegt:
“People connect on the basis of being similar and grow on the basis of being different.”
Virginia Satir
Hallo Ludo, iemand wees me op jouw weblog en dit artikel spreekt me erg aan. Ik heb er erg om moeten lachen, want ik herken mezelf er wel een beetje in. Ik heb nl ook een praktijk, coach en begeleid ook mensen en het is mij recentelijk ook gebeurd dat zowel de naam als de inhoud van de Dieptereis workshop, waar ik zoveel tijd en energie in heb gestopt om zelf te ontwikkelen en te testen, zomaar van me werd gekopieerd en reclame mee werd gemaakt op internet als zijnde een nieuwe workshop (ik geef m al 2 jaar en ben er uniek mee in Nederland). Mijn eerste reacie: boosheid, ongeloof, frustratie! “Als je nou pretendeert een creatieve workshop te geven, mag je toch verwachten dat diegene ‘m dan ook zelf ontwikkelt, zelf een beetje creatief is!” Nougoed, ik heb inmiddels ook geleerd om net als jij voor mezelf op te komen (jouw punt1) en ik kan de strijd aangegaan (jouw puntje 2)…..heb dat deze keer gedaan en ook “gewonnen”, maar eigenlijk voel je dat dat niet de weg is. Het enige dat je hoeft te doen, is te luisteren naar het stemmetje in je die zegt: “Er is genoeg Succes voor iedereen” En inderdaad, als je op jezelf vertrouwt en beseft en ervaart dat je uniek bent, maakt het helemaal niet meer uit als anderen iets van je ‘jatten’! Jouw product is jouw product met JOUW inhoud. Een andere persoon geeft een andere inhoud……en dan wordt het hoe dan ook een ander product. En weet je wat ik helemaal ervaar: schenk liefde aan diegene die kennelijk nog niet geheel op eigen benen kan staan…..en dan groeit er veel meer dan je in eerste instantie voor ogen had. En dat is toch veel essentieler dan krampachtig vasthouden aan iets dat “van jou” is? O, en ter afsluiting heb ik me afgevraagd: in hoeverre is een idee nou eigenlijk van jou? Ik ervaar een idee als een ingeving, dat voortkomt uit inspiratie. En inspiratie komt van bovenaf bij je naar binnen, zo je hart in. Is die bron waar je uit put echt van jou, of is dat een universele bron waar we allemaal gebruik van mogen maken?
Succes met je praktijk,
Monique Hofland